در ایام هفته‏ى دفاع مقدس - که یادآور فصل مهمى از زندگى این ملت و تاریخ پُرافتخار پس از انقلاب است - هیچ چیز شایسته‏تر و لازم تر از این نیست که ما از فداکاران دوران جنگ و سربازان جان بر کف اسلام، و کسانى‏که جان خود را در وسط معرکه‏ى حق و باطل به گروگان گذاشتند، تا آبروى اسلام و آبروى این ملت و حیثیت جهاد در راه خدا را حفظ کنند، تجلیل کنیم و آنها را بزرگ بداریم؛ مخصوصاً پاکبازانى که هرچه داشتند، در این میدان نثار کردند؛ یعنى شهداى عزیز ما و خانواده‏هاى صبورِ پُرگذشت آنان، جانبازان فداکار و بلندنظر و گرانقدر ما و خانواده‏هاى رنج‏کشیده‏ى آنان، آزادگان عزیز ما و خانواده‏هاى آنان، و مفقودان و اسراى دور از میهنمان و کسان و خانواده‏هاى نگران آنان. تجلیل از این عزیزان، وظیفه‏ى بزرگى براى ملت است.

جنگ تحمیلى، یک امتحان و یک عبرت
این جنگ تحمیلى، نه فقط براى همان چند سال یک امتحان بود، بلکه براى بعد از دوران خاتمه‏ى جنگ هم یک محک و یک امتحان و یک عبرت است. اگر هر ملتى بتواند در هنگام تهاجم دشمنان و خطرى که بیگانگان براى او به‏وجود مى‏آورند، از خودش دفاع کند و دشمن را سرکوب نماید و به عقب براند و بعد از جنگ، ویرانی اى جنگ را اصلاح کند و اوضاع را به حال اول دربیاورد و عزت و آبروى آن ملت را حفظ بکند و یادگارهاى جنگ - یعنى همین رزمندگان و جانبازان و خانواده‏هاى شهدا - را گرامى بدارد، این ملت ذلیل‏شدنى نیست؛ این ملت عزیز خواهد ماند.

کشتن روح دفاع و سلحشورى در ملتها، بزرگترین جنایت استعمار
بزرگترین جنایت استعمار و ایادى خائن آن - که در طول سالهاى متمادى بر کشورهاى اسلامى حکومت کردند - این بود که روح دفاع و سلحشورى را در ملتها کشتند و آنان را به شعارهاى پوچ، مثل قومیت و ملیتهاى افراطى سرگرم کردند؛ لذا مى‏بینید که تقریباً از دو قرن پیش، دشمنان ملتهاى اسلامى به کشورهاى آنها سرازیر شدند و هر وقت به نحوى آنها را تحقیر و ذلیل و غارت کردند و رفتند و ملتها همین‏طور آنها را تماشا و تحمل کردند. کار به آن‏جا رسید که امروز مى‏بینید ملتهاى مسلمان، جزو ضعیف ترین ملتهاى جهان هستند؛ در حالى که اسلام در بطن خود، داراى قدرت و عزت و کرامت است. اسلام که ذلت‏پذیر نیست؛ چرا مسلمانان این‏طور شدند؟! این همان کارى است که حکومتهاى دست‏نشانده با ملتهاى مسلمان انجام دادند؛ آنها را سرکوب و ذلیل و ذلت‏پذیر کردند؛ هر وقت هم عده اى خواستند با الهام گیرى از روح اسلام کارى بکنند، از همه طرف آنها را محاصره کردند.

ملت ما ثابت کرد که مى‏تواند از خودش دفاع کند
ملت ما بحمداللَّه با پیروزى انقلاب اسلامى و بعد از این پیروزى درخشان، خود را از این حالت تحقیرآمیز نجات داد. بعد هم ماجراى جنگ تحمیلى اتفاق افتاد و این ملت بزرگ ثابت کرد که مى‏تواند از خودش دفاع کند؛ این درسى براى ملتهاى دیگر شد. ما در مقابل بزرگترین قدرتهاى ترکیب‏شده‏ى عالم قرار گرفتیم؛ یعنى در طول هشت سال، همه با کمک به دشمنمان، در مقابل ما صف‏آرایى کردند؛ اما بعد از این هشت سال، نتوانستند یک‏صدم از مقاصد خودشان را به دست بیاورند و سرافکنده به جاى اول برگشتند. آیا این براى یک ملت عزت نیست؟
آنچه که من مى‏خواهم تأکید کنم، این است که ملت ما نباید هرگز فراهم‏آورندگان این عزت را فراموش کند. آنها چه کسانى هستند؟ رزمندگان، نیروهاى مسلح، آحاد بسیج عظیم و بى‏پایان مردمى، جوانان مؤمن این مملکت و خانواده‏هاى صبور و غیور این ملت. اینها بودند که این حماسه‏ى بزرگ را آفریدند. این کشور همیشه به رزمندگان دوران هشت‏ساله، بخصوص به خانواده‏هاى شهدا و جانبازان و آزادگان و مفقودان و اسرا و خانواده‏هایشان مدیون است؛ ما به اینها مدیون هستیم.....
شما ملت عزیز، شما ملتى که دلهایتان با ایمان روشن شد و به برکت ایمان قوّت قلب پیدا کردید و در مقابل دشمن ایستادید و حرف خودتان را پیش بردید، باید قدر این ایمان و این روحیه‏ى سلحشوری و قدر سلحشوران میدان نبرد را بدانید و این ارزشها را زنده نگهدارید. ملت ما در مقابل چنین ظالم هایى سر خم نخواهد کرد.

فرازی از سخنرانى در دیدار با جمعى از رزمندگان، پرسنل و مسئولان ستاد فرماندهى کل قوا، ستاد مشترک و نیروى هوایى ارتش جمهورى اسلامى ایران، مسئولان حفاظت اطلاعات و عقیدتى، سیاسى نیروهاى مسلح و پرسنل نمایندگى ولىّ‏فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، جمعى از بسیجیان شهرهاى تهران، سمنان و دماوند، گروهى از خانواده‏هاى شهدا و جانبازان شهرهاى تهران، همدان، یزد و قزوین و آزادگان بهار همدان، به‏مناسبت گرامیداشت هفته‏ى دفاع مقدس و هفته‏ى وحدت‏ 1370/7/3